بررسی کاریو سیستماتیک و بیوشیمیایی سه گونه از جنس پیاز

این پایان نامه شامل دو فصل است . فصل اول به تهیه کاریوتیپ سه گونه وحشی پیاز در آذربایجان غربی مربوط می شود. پیاز موسیر (a. hirtifolium) دارای عدد کروموزومی 2n16 است . کروموزومها اغلب متاسانتریک هستند. در میان 8 جفت کروموزوم در این گونه، 7 جفت متاسانتریک و یک جفت ساب متاسانتریک است . کاریوتیپ این گونه به خاطر حضور بیشتر کروموزومهای متاسانتریک و تعداد کمی کروموزومهای ساب متاسانتریک ، همگن است . در این گونه کروموزوم ساتلیت دار در جفت شماره 7 مشاهده می شود. پیاز کراده (a. schoenorasum) دومین گونه ای است که مورد مطالعه قرار گرفت . این گونه دارای عدد کروموزومی 2n16 است . در میان این کروموزومها، 7 جفت متاسانتریک و یک جفت ساب متاسانتریک است . در این گونه مثل موسیر یک جفت کروموزوم ساتلیت دار (شماره یک) وجود دارد. لوشه (a. chrysantherum) دارای عدد کروموزومی 2n14+b است . میان این کروموزومها، 5 جفت متاسانتریک و 2 جفت ساب متاسانتریک است . در این گونه مثل دو گونه قبلی، یک جفت کروموزوم ساتلیت دار (شماره 2) وجود دارد. علاوه بر 7 جفت کروموزوم این گونه یک کروموزوم b دارد. در فصل دوم این پایان نامه مقدار پروتئین و چربی برگها در گونه های پیاز در آذربایجان غربی بررسی شدند. گیاهان آنالیز شداه، موسیر، لوشه، کراده و تره (a. porrum) هستند. برگها از گیاهان فوق گرفته شدند و برای آزمایش خشک و پودر شدند. در این بررسی چربی و پروتئین برگها بوسیله سوکسله با استفاده از ترکیب کلروفرم-متانول بعنوان حلال و اتوکجلدال 1030 آنالایزر، تعیین شدند و پروتئین شدند و پروتئین برگها بوسیله روش الکتروفورز روی ژل پلی آکریل آمید مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج بدست آمده در این بررسی نشان داد که مقادیر روغن و پروتئین برگها در موسیر 0/12 و 10/55 درصد، در کراده 0/2 و 19/18 درصد، در لوشه 0/25 و 25/05 درصد و در تره 0/56 و 28/95 درصد است . نتایج بدست آمده اختلاف معنی داری را میان مقادیر روغن و پروتئین این گیاهان با توجه به اینکه این گیاهان به یک جنس تعلق دارند، نشان می دهد. نتایج حاصل از الکتروفورز پروتئین برگ نشان داد که نوع و تعداد پروتئین های موجود در برگهای گیاهان مورد بررسی با هم متفاوت هستند. با استفاده از پروتئین های استاندارد و با محاسبه rm باندها، وزن مولکولی رشته های پلی پتیدی مشخص شد. از روی rm گونه ها اقدام به تعیین درجه قرابت بین گونه ها گردید که برای این کار از برنامه کامپیوتری cluster4 استفاده شد. دندروگرام حاصل سه گروه مجزا را نشان می دهد که در گروه اول کراده و موسیر قرار می گیرند و تره در گروه دوم و لوشه در گروه سوم قرار می گیرد.